Gisèle Pelicot’nun kızı dava sürecini anlattı: ‘Babam hapiste ölmeli’

Fransa’da Dominique Pelicot’nun evli olduğu Gisèle Pelicot’ya yıllarca uyuşturucu verdiği ve eşiyle cinsel alakaya girmeleri için onlarca erkekle muahede yaptığı için yargılandığı davada 20 yıl mahpus cezası almasının akabinde çiftin kızları Caroline Darian, dava sürecine ait BBC Radio 4’un Today programından Emma Barnett’e konuştu.

BBC Türkçe’nin aktardığına nazaran, Caroline Darian için her şeyi değiştiren telefon Kasım 2020’de bir Pazartesi akşamı saat 20:25’te gelmişti. Telefonun öteki ucunda annesi Gisèle Pelicot vardı. Darian, verdiği özel röportajda, babası “Dominique’in yaklaşık 10 yıldır farklı erkeklerin kendisine cinsel akında bulunabilmesi için onu uyuşturduğunu o sabah öğrendiğini açıkladı bana annem” diye anlattı. Artık 46 yaşında olan Darian, “O anda olağan hayatımı kaybettim” diye konuştu. “Bağırdığımı, ağladığımı, hatta ona hakaret ettiğimi hatırlıyorum” diyen Darian, yaşadıklarını “Deprem üzereydi. Bir tsunamiydi” kelamlarıyla anlattı.

BİLGİSAYARINDA BİNLERCE GÖRÜNTÜ VE FOTOĞRAF BULUNMUŞTU

Dominique Pelicot, Aralık 2024’te 3,5 ay süren duruşmanın sonunda 20 yıl mahpus cezası aldı. Olayı öğrendiği günden dört yılı aşkın bir mühlet sonra konuşan Darian, babasının ‘hapishanede ölmesi gerektiğini’ söyledi. Dominique Pelicot’nun uyuşturarak bilinçsiz hale getirdiği karısı Gisèle’e cinsel akında bulunmaları için internet üzerinden anlaştığı 50 erkek de mahpus cezaları aldı. Olayın ortaya çıkması ise tesadüfen olmuştu. Dominique Pelicot’nun bir süpermarkette bayanların etek altı imgelerini çekmeye çalışırken polis tarafından yakalanması, müfettişlerin onu daha yakından incelemesine yol açmıştı.

Ardından dizüstü bilgisayarında ve telefonlarında, şuuru yerinde olmayan karısı Gisèle’in yabancılar tarafından cinsel taarruza uğradığına dair binlerce görüntü ve fotoğraf bulunmuştu.

Sonrasında başlayan dava süreci ise cinsel atak ve toplumsal cinsiyet temelli şiddet hususlarını gündeme taşımanın yanı sıra, az bilinen bir husus olan ilaç yoluyla (kimyasal) boyun eğdirme (ilaçla kolaylaştırılmış saldırı) konusuna da ışık tuttu.

Caroline Darian, buna maruz bırakılanların birçoklarının akınları hatırlamaması ve hatta ilaçla uyutulduklarını bile fark etmemeleri nedeniyle gereğince rapor edilmediği düşünülen ilaçla boyun eğdirmeye karşı çabayı hayatının çabası haline getirdi.

‘ONLARA İNANILMIYOR ZİRA DELİL YOK’

Annesi Gisèle’in telefonunu takip eden günlerde Darian ve kardeşleri Florian ve David, ebeveynlerinin yaşadığı güney Fransa’ya gitti. Darian’ın söz ettiği biçimiyle babasının ‘son 20-30 yılın en berbat cinsel tacizcilerinden biri’ olduğu haberini sindirmeye çalışan annelerine dayanak olmak istiyorlardı. Kısa bir mühlet sonra Darian’ın da polis tarafından çağrıldı.

Ona babasının dizüstü bilgisayarında buldukları iki fotoğraf gösterildi. Fotoğraflarda, üzerinde yalnızca bir tişört ve iç çamaşırı olan, yatakta yatan bilinçsiz bir bayan görülüyordu. Birinci başta bayanın kendisi olduğunu anlayamamıştı. “Kendimi tanımakta zahmet çektim” dedi.

Darian, “Sonra polis memuru şöyle dedi: ‘Bak, yanağında tıpkı kahverengi iz var… bu sensin’. O vakit o iki fotoğrafa farklı baktım. Annemin tüm fotoğraflarında olduğu üzere sol tarafıma yatıyordum” diye konuştu. Darian, babasının kendisine de tacizde ve cinsel taarruzda bulunduğundan emin olduğunu söyledi. Babası Dominique bunu inkar etti, lakin bu fotoğraflar için çelişkili açıklamalarda bulundu. Darian, “Bana ilaç verdiğini biliyorum, muhtemelen cinsel istismar için. Lakin elimde rastgele bir delil yok” dedi.

Annesinin davasının bilakis, Pelicot’un Darian’a ne yapmış olabileceğine dair bir delil yok. Darian ise hususa ait olarak “Peki bu durum kaç kurban için geçerli? Onlara inanılmıyor zira delil yok. Dinlenmiyorlar, desteklenmiyorlar” diye konuştu.

‘TEHLİKE İÇERİDEN GELİYOR’

Babasının işlediği cürümler ortaya çıktıktan kısa bir müddet sonra Darian bir kitap yazdı. ‘Ona Bir Daha Asla Baba Demeyeceğim’ isimli kitap, ailesinin yaşadığı travmayı anlatıyor. Ayrıyeten, tipik olarak kullanılan ilaçların ‘ailenin ecza dolabından geldiği’ ilaçla teslimiyet konusunu daha derinlemesine inceliyor. Darian, “Ağrı kesiciler, sakinleştiriciler. Bunlar ilaç” diye konuştu. Kimyasal boyun eğme mağdurlarının neredeyse yarısında olduğu üzere, Darian da istismarcısını tanıyordu: “Tehlike içeriden geliyor” dedi.

Farklı şahıslar tarafından 200’den fazla defa cinsel hücuma uğradığını öğrenmenin travması karşısında Gisèle’in eşinin kızlarına da saldırmış olabileceğini kabullenmekte zorlandığını söyleyen Darian, “Bir anne için tüm bunları tek seferde kabullenmek çok zor” dedi.

Gisèle, eşi ve onlarca erkek tarafından kendisine yapılanları ortaya çıkarmak için davayı kamuoyuna ve medyaya açmaya karar verdiğinde, iki bayan birebir fikirdeydi: “Korkunç bir şey yaşadığımızı ancak bunu onurlu ve güçlü bir formda atlatmamız gerektiğini biliyordum.”

‘BEN DOMİNİQUE’TEN BÜSBÜTÜN FARKLIYIM’

Hem işkencecinin hem de kurbanın kızı olduğunu bilerek nasıl yaşayacağını anlaması gerektiğini ve bunun ‘korkunç bir yük’ olduğunu söyleyen Darian, artık Dominique ismini verdiği adamla olan çocukluğunu düşünemiyor, yalnızca orta sıra ondan babası olarak bahsetme alışkanlığına geri dönüyor. “Geriye dönüp baktığımda onun olduğunu düşündüğüm babamı hakikaten hatırlamıyorum. Direkt suçluya, yani cinsel suçluya bakıyorum” diye konuşan Darian, kelamlarını şöyle sürdürdü: “Ama onun DNA’sına sahibim ve görünmez mağdurlar için bu kadar angaje olmamın ana nedeni de benim için bu adamla arama gerçek bir ara koymanın bir yolu. Ben Dominique’ten büsbütün farklıyım.”

Darian, babasının kimilerinin dediği üzere bir ‘canavar’ olup olmadığını bilmediğini de kelamlarına ekleyerek, “Ne yaptığını pek âlâ biliyordu ve hasta değildi. O tehlikeli bir adam. Dışarı çıkabilmesinin hiçbir yolu yok. Asla” diye konuştu.

72 yaşındaki Dominique Pelicot’nun kaideli tahliye için uygun hale gelmesi yıllar alacak, bu nedenle ailesini bir daha asla göremeyebilir. Bu ortada Pelicot’lar kendilerini yine inşa ediyor. Darian, Gisèle’in davadan ötürü yorgun olduğunu lakin ‘iyileşmekte olduğunu’ söyledi, “İyi gidiyor” dedi. Darian’ın ise şu anda ilgilendiği tek mevzu ise kimyasal boyun eğdirme konusunda farkındalık yaratmak ve çocukları cinsel istismar konusunda daha güzel eğitmek. Gücünü eşinden, kardeşlerinden ve 10 yaşındaki ‘sevimli oğlundan’ aldığını söyledi. Darian, o Kasım gününde yaşananların kendisini bugünkü kişi yaptığını ve hayatı yerle bir olduktan sonra yalnızca ileriye bakmaya çalıştığını kelamlarına ekledi.

(ALINTI)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir